جمله آنا آخماتووا درباره جوانی :

آنقدر سنگ باران شده‌ام که دیگر از سنگ نمی‌ترسم، این سنگ‌ها از چاله‌ی من برجی بلند ساخته‌اند، بلند...

قادر بود نفرت، اهانت، فقر، سوتفاهم، آزار و اذیت را تحمل کند اما نمی‌توانست همدردی آمیخته با ترحم...

جدایی از تو هدیه‌ای است، فراموشی تو نعمتی اما عزیز من آیا زنی دیگر صلیبی را که من...

چه اندوهی، که لبانم باید طعم تو را از خاطر ببرد...

مرز محرمانه‌ی مقدسی در عشق ورزی هست که نه جذابیت می‌تواند از آن عبور کند و نه حتی...

اگر تو موسیقی بودی بی وقفه به تو گوش می‌سپردم و اندوهم به شادی بدل می‌شد...