سهراب سپهری / شاعر
بهار نزدیک میشود، بوی گل های اقاقیا در راه است، خودت را برای دشت ها آماده کن، کاش میشد سر به صحرا بگذاریم...
بهار نزدیک میشود، بوی گل های اقاقیا در راه است، خودت را برای دشت ها آماده کن، کاش میشد سر به صحرا بگذاریم...
آدم زنده به محبت نیاز دارد و مرده به فاتحه ولی ما جماعت برعکسیم، برای مرده گل میبریم و فاتحه زندگی بعضی ها را میخوانیم...
و من او را طوری نگاه میکردم ، انگار آخرین گلی بود که در جهان باقی مانده بود...
جوانی كه فراموش میكند شاخه گلی به محبوبش بدهد ، سرانجام وی را از دست خواهد داد.
مردمی که گل ها را دوست میدارند خود از آن گل ها دوست داشتنی ترند.
وقتی گلی را دوست دارید آن را میچینید
اما وقتی عاشق گلی هستید آن را هر روز آبیاری میکنید ، فرق بین عشق و دوست داشتن این است.
بخشندگی را از گل بیاموز زیرا حتی ته کفشی را که لگدمالش میکند خوشبو میسازد.
شما می توانید همه گل ها را بِشکَنید،
اما نمی توانید از آمدن بهار جلوگیری کنید.
بهترین صورت انتقام فراموش کردن است.