جمله درباره کودکی

تربیت سخت ترین کار عالم است، کودکان به والدین سپرده می‌شوند بدون آن که حتی ساعتی برای آن آموزش دیده باشند.

چهار سال طول کشید تا مثل رافائل نقاشی کنم، اما یک عمر طول کشید تا یاد بگیرم چطور مثل یک بچه نقاشی کنم!

من نفهمیدم جوانی یعنی چه، من یک راست از بچگی به سن کهولت رسیدم!

کاش می‌توانستم مانند زمانی که بچه و نادان بودم
آهسته بخوابم، خواب راحت و بی دغدغه...

عبور باید کرد صدای باد می‌آید، عبور باید کرد
و من مسافرم ای بادهای هموار مرا به وسعت تشکیل برگ ها ببرید
مرا به کودکی شور آب ها برسانید...

بچه ها تا کوچک هستند به پدر و مادرشان مهر می‌ورزند ، وقتی بزرگ شدند آن ها را به محاکمه می‌کشند و گاهی نیز مورد بخشش قرار می‌دهند.

مانند دویدن کودکی در سراشیبی‌ست به تو فکر کردن
اندکی هیجان ، اندکی هراس زمین خوردن...

می‌ترسم از عشق ، از عشق می‌ترسم
این شعرهای عاشقانه که می‌نویسم ، سوت زدن کودک است در تاریکی...

هیچ نیازی در کودکی به قدرت نیاز به حمایت پدر نیست.

تحت تعقیبم با سایه ای که در کودکی
همبازی من بود با من بزرگ شد با من خمیده شد
مرا تعقیب می‌کند ، همچنان تا گور ...

از نظر خودم من فقط کودکی هستم که در ساحل بازی می‌کنم
در حالی که اقیانوس های پهناور حقیقت ، کشف نشده در مقابلم قرار دارند.

کودکی که بازی نکند کودک نیست ، ولی مردی که بازی نکند کودکی که درون او زندگی می کرد را برای همیشه از دست داده و شدیدا دلش برای او تنگ خواهد شد.

والدین از خود می‌پرسند که چرا رودها زهرآگین هستند
در حالی که خود آن ها چشمه را به سم آلوده کرده اند.

نگذارید بچه ها گریه كنند، زیرا باران هم غنچه را تباه می‌كند.

همه بچه ها هنرمند هستند
مشکل این است که چگونه
وقتی بزرگ شدند هنرمند باقی بمانند.

چگونه است که بچه های کوچک آنقدر باهوش
و بزرگسالان آنقدر احمق هستند، حتما تحصیلات باعث آن است.