جمله درباره خدا

دروغ، مذهب برده‌ها و ارباب‌هاست و حقیقت، خدای انسان‌های آزاده...

اگر به خدایی ایمان داشتم، آن خدایی بود که رقص بلد باشد...

انسان مراسم دینی را به خصایل اخلاقی ترجیح می‌دهد زیرا خصایل اخلاقی دشوار و پر زحمت‌اند و انسان پیوسته و هر لحظه باید مراقب آن‌ها باشد به این جهت ان...

خرافاتی که آن ها به شما آموخته‌اند برای آن نیست که شما را از خدا بترسانند بلکه برای آن است که شما از خود آن ها بترسید!

سکوت خداست، فقدان خداست، خدا تنهایی انسان است.

خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید، پس چه چیز باعث شد که من بیندیشم می‌توانم همه چیز را در یک روز به دست بیاورم؟

چه دارویی باید تجویز کرد برای ملتی که گدایی را قناعت می‌دانند و زندگی در نکبت را صبر می‌دانند و با تبسمی بر لب این حماقت را گردن حکمت خدا می‌اندازن...

گمان می‌برم که اگر خداوند صد هزار گونه خنده می‌آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی‌آموخت قلب حتی تاب ده روز تپیدن را هم نمی‌آورد!

زندگی یک شوخی بی‌رحمانه است، خدا به ما آرزو ها و اشتیاق های زیادی می‌دهد اما فرصتی نیست به آن ها برسیم، اکثر انسان ها با اشتیاق عظیم به دنیا می‌آین...

خدا امید و خواب را برای جبران غم های زندگی به ما ارزانی داشته است...

هر آن چه در قلب می گذرد را نمی‌توان گفت برای همین خدا آه، اشک، خواب طولانی، لبخند سرد و لرزش دستان را خلق کرد...

پدرم کارگر بود، مرد با ایمانی که هر بار نماز می‌خواند خدا از دست هایش خجالت می‌کشید، آن ها پای مذهب را وسط می‌کشند تا کارگر به جای اعتراض دعا کند...

خداوند وقتی می‌خواهد کسی را فاسد سازد او را به همه آرزوهایش می‌رساند.

عاشق شدن همچون تاسیس دینی است که خدای آن جایزالخطاست.

ما اگر ز خاطر خدا نرفته‌ایم
پس چرا به داد ما نمی‌رسد!

یک پهنه گسترده نهفته است میان خدا هست و خدا نیست، شخص واقعا دانا از میان آن با دشواری بزرگ رد می‌شود!