جمله درباره بدبختی

حقیقت این است که انسان ها از شنیدن بدبختی دیگران خوشحال می‌شوند، چون باعث می‌شود باور کنند که خوشبخت هستند!

متاسفانه بسیاری از مردم پس از این که به دامان شوربختی در افتادند، به سعادت از دست رفته خویش پی می‌برند.

از کسانی که بدبختی دیگران را دیده و بر روزگار خویش شکر می‌کنند، حالم به هم می‌خورد!

هر چه به سر ما می‌آید از جمله حقارت‌هایمان، مصیبت‌هایمان، شرمساری‌هایمان، همه به عنوان مواد خام به ما داده می‌شوند، مثل خاک رس تا با آن ها هنرمان ر...

کوچک ترین لبخند تو، مرا از همه‌ی بدبختی ها نجات می‌دهد...

حقوق جزا را انسان هایی وضع کرده اند که خود هرگز طعم فلاکت و بدبختی را نچشیده‌اند!

در زندگی انسان فانی ، چیزی به اسم سعادت مطلق وجود ندارد.

جهنم رنج ناتوانی از دوست داشتن است.

چنان آن ها را ترغیب به گذشته ، فقر ، مرده پرستی و گریه می‌کنیم که دست روی دستشان بگذارند و بگویند باید دستی از غیب برون آید و کاری بکند.

باید به طبیعت برگشت ، انسان هر چه از طبیعت دور بشود بدبخت تر می‌شود
آفتاب طلایی ، چشمه های درخشان ، میوه های گوارا و هوای لطیف...

جای تعجب ندارد کسانی که نه تشکیلات دارند نه حزب ، با کشف خطا در تشکیلات یکی دیگر شادمانه سر و صدا و پایکوبی کنند...

در جهان نوین اگر جوامعی بدبخت هستند ، غالبا به سبب آن است که نادانی ها ، عادات ، اعتقادات و عواطفی دارند که برایشان از نیکبختی و حتی از زندگی گرامی...

انسان بودن بدبختی بزرگی است.

آن کس که زندگی را برایت جهنم ساخته است ، مجبور است متقاعدت کند که بهشت جای دیگری است!

اشخاص زیرک از گرفتاری‌های دیگران آگاه و بیدار می‌شوند
امّا اشخاص نادان از گرفتاری‌های خود هم عبرت نمی‌گیرند.

در زندگی خیال می‌کنی که دردت وخیم ترین درد هاست
غافل از اینکه دیگرانی هستند که دردشان سیاه تر است.