بزرگ علوی / کد 15371
در چشم های من دقیق تر نگاه کن، جز تو هیچ چیزی در آن نیست...
بزرگ علوی نویسندهٔ واقعگرا، سیاستمدار چپگرا، روزنامهنگار نوگرا و استاد زبان فارسی ایرانی بود که بیش از چهار دهه از نیمهٔ دوم سدهٔ بیستم را در آلمان زیست و به ترجمه، نقد و فرهنگنامهنویسی نیز پرداخت.
او را همراه با صادق هدایت و صادق چوبک، پدران داستاننویسی نوین ایرانی میدانند.
در چشم های من دقیق تر نگاه کن، جز تو هیچ چیزی در آن نیست...
کسی که در عمرش گرسنگی نکشیده، کسی که از سرما نلرزیده، کسی که شب تا سحر بی خواب نمانده
چگونه ممکن است از سیری، از گرما، از پرتو آفتاب لذت ببرد!
در خیابان هایی که هرگز آمد و شد نداشت
در ساعاتی که میدانستم مشغول کار است
در خانه هایی که اصلا صاحبان آن ها را نمیشناخت ، همیشه منتظرش بودم...
اگر من میتوانستم آن چه را که درون مرا میسوزاند بیان کنم آن وقت شاعر میشدم ، نویسنده ، نقاش و هنرمند بودم و حال نیستم...
دانهای که نخواهد رشد کند ، هرچقدر آب و آفتاب بهش بدهید فقط بیشتر میگندد.
میزان اهمیت ما به شکم و مغزمان ، از مقایسه تعداد کتابسراها و کبابسراهای شهرمان مشخص میشود.
وقتی دو نفر شیفته یک دیگر میشوند
کوچک ترین اشاره ، کوچک ترین تماس و کوچک ترین نگاه برایشان به اندازهی عالمی ارزش دارد...
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها، گویی برای مردن نوبت گرفتهایم…