جملات زیست محیطی

ما از بودن در دامان طبیعت لذت می‌بریم، بیشتر به خاطر این که او نظری درباره‌ی ما ندارد.

درختان شعری هستند که زمین بر پهنه‌ی آسمان می‌نویسد، ما آن ها را قطع می‌کنیم و از آن ها کاغذ می‌سازیم و تهی بودن خود را بر آن ثبت می‌کنیم.

عبور باید کرد صدای باد می‌آید، عبور باید کرد
و من مسافرم ای بادهای هموار مرا به وسعت تشکیل برگ ها ببرید
مرا به کودکی شور آب ها برسانید...

شاخه‌ها را زده اند ، برگ‌ها را به زمین ریخته‌اند
و شنیدم که زنی زیر لبش می‌گفت :
تو گنهکاری
باد باران زده‌ی زرد خزان
تو گنهکاری!

ایران مادر های خوب دارد و غذاهای خوشمزه
و روشنفکران بد و دشت های دلپذیر و همین...

من برای سلامتی خودم گیاه خوار نشدم ، برای سلامتی جوجه ها این کار را کردم.

اگر می‌دانستم فردا دنیا تکه تکه می‌شود ، باز هم درخت سیبم را می‌کاشتم.

هر گه که ابر دیدم و باران ، دلم تپید...

باید به طبیعت برگشت ، انسان هر چه از طبیعت دور بشود بدبخت تر می‌شود
آفتاب طلایی ، چشمه های درخشان ، میوه های گوارا و هوای لطیف...

اگر کسی آرزو دارد به پرهیزکاری برسد ، اولین وظیفه‌ی او باید خودداری از آزار حیوانات باشد.

حیوانات دوستان من هستند ، من دوستانم را نمی‌خورم.

من "پیروز" فرزند ایران هستم.
من از مردم ایران
از آقای علیرضا شهرداری‌
و شروین ممنونم.

من "پیروز" فرزند ایران هستم.
ایران‌ را دوست داشته باشید.

من "پیروز" فرزند ایران هستم.
محیط زیست ایران در خطر است.
محیط زیست‌تان را دوست داشته باشید.

من "پیروز" فرزند ایران هستم.
حیوانات را دوست داشته باشید.

و به جنگل می‌روم تا عقلم را از دست بدهم و روحم را پیدا کنم...