کارل راجرز / کد 12879
زندگی خوب یک فرایند است، نه یک حالت وجود
این یک مسیر است نه یک مقصد!
کارل راجرز یکی از نظریهپردازان معروف شخصیت و یکی از چهرههای اصلی در رویکرد روانشناسی انسانگرایانه و اگزیستانسیالیستی در روانشناسی است.
راجرز به عنوان یکی از پدرهای تحقیقات رواندرمانی شناخته میشود و به دلیل تحقیقات پیشرویی که انجام دادهاست، نشانِ مشارکت علمی برجسته از سوی انجمن روانشناسی آمریکا در سال ۱۹۵۶ به او تعلق گرفت.
او موضعی پرسشگر و جرأت ورزانه به سوی قلمرو ناشناخته هم به عنوان یک فرد متخصص و و هم عادی داشت.
رویکرد فرد محور به عنوان رویکرد منحصربهفرد او در شناخت شخصیت و روابط انسانی، کاربردهای بسیاری در حوزههای مختلف از جمله مشاوره و رواندرمانی (درمان مخاطب محور)، آموزش (آموزش دانشآموز محور) و دیگر سازمانهای گروهی مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۷۲ راجرز به دلیل کارهای حرفهایاش، از سوی انجمن روانشناسی آمریکا به عنوان شایستهترین فرد برای دریافت نشان مشارکت حرفهای برجسته انتخاب شد. او پیش از مرگش در سال ۱۹۸۷ به پاس فعالیتهایش در زمینهٔ درگیریهای داخلی آفریقای جنوبی و ایرلند شمالی، نامزد دریافت جایزهٔ صلح نوبل شد.
زندگی خوب یک فرایند است، نه یک حالت وجود
این یک مسیر است نه یک مقصد!
تجربه برای من بالا ترین اولویت را دارد ، ملاک درستی و منزلت هر چیز تجربهی خود من است ، نظر افراد دیگر و حتی ایده های خودم نیز به اندازه ی تجربیاتم...
آن چه سرنوشت ما را تعیین میکند شرایط زندگی نیست ، بلکه تصمیم های ماست...
وقتی کسی واقعا به حرف های شما گوش میدهد بدون این که شما را قضاوت کند ، بدون این که بخواهد به جای شما تصمیم بگیرد و یا این که بخواهد شما را تحت کنت...
پارادوکس عجیب و جالبی وجود دارد : بعد از این که خودم را همانگونه که هستم پذیرفتم ، آنگاه میتوانم تغییر کنم.
برای کسی که کاملاً در برابر تجربیات جدید راحت است و حالت تدافعی نمیگیرد ، هر لحظه میتواند سرشار از تازگی باشد.
آدم فرهیخته کسی است که بداند چگونه یاد بگیرد و خودش را تغییر بدهد.
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها، گویی برای مردن نوبت گرفتهایم…