جملات گوستاو فلوبر

• آخرین بروزرسانی : 2024/08/11

جملات گوستاو فلوبر

• آرشیو جامعی از بهترین نقل قول ها ، اشعار کوتاه ، متن ها ، سخنان و جملات گوستاو فلوبر + بیوگرافی کوتاه و معرفی آثار وی ، امیدواریم در چگفت از خواندن لذت ببرید...
• نام نویسنده : گوستاو فلوبر
• شغل : نویسنده
• زاده : ۱۲ دسامبر ۱۸۲۱
• درگذشت : ۸ مه ۱۸۸۰
• ملیت : فرانسوی

• از نویسندگان تأثیرگذار قرن نوزدهم فرانسه بود که اغلب جزو بزرگترین رمان نویسان ادبیات غرب شمرده می‌شود. نوع نگارش واقع‌گرایانهٔ فلوبر، ادبیات بسیار غنی و تحلیل‌های روان‌شناختی عمیق او از جمله خصوصیات آثار وی است که الهام‌بخش نویسندگانی چون گی دو موپاسان، امیل زولا و آلفونس دوده بوده‌است. او خود تأثیرگرفته از سبک و موضوعات بالزاک، نویسندهٔ دیگر قرن نوزدهم است؛ به‌طوری‌که دو رمان بسیار مشهور وی، مادام بواری و تربیت احساسات، به ترتیب از زن سی ساله و زنبق درهٔ بالزاک الهام می‌گیرند.

  آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات، آرایه‌های ادبی، و به‌طور کلی زیبایی‌شناسی ادبی، در ادبیات زبان فرانسوی کاملاً منحصربه‌فرد می‌باشد. کمال‌گرایی وی به اندازه‌ای بود که هفته‌ها به نوشتن یک صفحه وقت سپری می‌نمود، و به همین دلیل، در طول سالیان نویسندگی خود تعداد کمی اثر از خود بر جای گذاشت. او پس از نوشتن، آثار را با صدای بسیار بلند در اتاق کار خود، که آن را فریادگاه می‌نامید، می‌خواند تا وزن، سجع و تأثیر واژگان و جملات را بسنجد. او بسیاری از شهرت خود را مدیون نوشتن نخستین رمانش مادام بوآری در سال ۱۸۵۷ است. فلوبر فرزند یک جراح تجربی بود، کسی که در رمان مادام بواری نقشی کلیدی دارد.

  مدتی پیش از انتشار مادام بوآری، فلوبر رابطه‌ای عاشقانه‌ با شاعری به نام لوئیس کولت برقرار می‌کند. او را نخستین بار در سال ۱۸۴۶ ملاقات کرد و در طول هشت سال نامه‌های بسیاری بین این دو مبادله شد.

  فلوبر هرگز ازدواج نکرد و فرزندی نیز از خود بجا نگذاشت. در نامه‌ای مورخ ۱۱ دسامبر ۱۸۵۲به کولت، خود را آشکارا فردی تولدستیز خطاب می‌کند، از این‌رو که نمی‌خواهد “رنجوری و خفتِ زیستن را به کسی تحمیل کند.”

  او در نامه‌های بجا مانده و گزارشات سفرِ خود به رابطه‌ی جنسی آزادانه با افرادِ تن‌فروش اشاره می‌کند و حتی در یکی از سفرهای خود، مشکوک به نوعی زخم تناسلی بدون درد حاصله از فاحشه‌ای ترک یا فردی مارونی در لبنان می‌شود.

  همچنین در یکی از نامه‌های بجا مانده از خود به روابط با مردان تن‌فروش در مصر و بیروت اشاره می‌کند و در نامه به دوستی شخص موردنظر را “جوانی آبله‌رو و ناقلا که عمامه‌ای سفید به سر دارد توصیف می‌کند.”

  فلوبر خود را شخصی وفادار و علاقه‌مند به آرای اسپینوزا و مرامِ اسپینوزیسم می‌دانست‌ و همچنین معتقد به مسلکِ همه‌خدایی بود.