اینگمار برگمان / کد 12894
زندگی در این دنیا وحشتناک است، و وحشتناک تر این است که کسی را به وجود بیاوریم و فکر کنیم که او خوشبخت تر از ما میشود!
برگمان علاوه بر سینما در تئاتر، تلویزیون و رادیو نیز فعالیت میکرد. او از برجستهترین فیلمسازان تاریخ سینما بهشمار میرود. برگمان نخستین فیلمش را در سال ۱۹۴۶ با عنوان بحران ساخت. او اولین بار در سال ۱۹۵۶ و با فیلم لبخندهای یک شب تابستانی و کسب جایزهٔ نخل طلٔا «بهترین اثر طنز شاعرانه» توانست خود را به جهان اثبات کند. از دیگر فیلمهای مشهور وی میتوان به فریادها و نجواها، فانی و الکساندر، توت فرنگیهای وحشی، پرسونا و مهر هفتم اشاره کرد.
برگمان از سال ۱۹۵۳ همکاری خود را با سون نیکویست آغاز کرد که تا مرگ او ادامه داشت. همچنین، بازیگرانی چون هاریت آندرشون، بیبی آندرشون، لیو اولمان، ارلاند یوسفسن، گونار بیورنستراند، اینگرید تولین و ماکس فون سیدو نیز مانند سون نیکویست به برگمان نزدیک بودند و در اکثر فیلمهای او ایفای نقش کردند. اکثر فیلمهای برگمان در کشور سوئد اتفاق میافتند. از سال ۱۹۶۱ بهبعد، بعضی از کارهای او در جزایر فارو فیلمبرداری شدند. او در طول دوران حرفهایِ خود ۶۲ فیلم ساخت و بیش از ۱۷۰ نمایش را کارگردانی کرد. آخرین فیلم سینمایی برگمان، ساراباند، در سال ۲۰۰۳ ساخته شد. برگمان روز دوشنبه ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۰۷، هنگامی که خواب بود، در ۸۹ سالگی درگذشت. از اکتبر سال ۲۰۱۵، چهرهٔ برگمان روی اسکناس ۲۰۰ کرونیِ سوئد (به دلیل تلاشهای او در صنعت فیلمسازی) قرار گرفت.
برگمان یک سال قبل از مرگش تحت عمل تعویض مفصل ران قرار گرفت و از آن زمان تا آخر عمرش بهطور کامل بهبود نیافت. این کارگردان سوئدی که به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و تحسین برانگیزترین فیلمسازان سینمای مدرن شناخته میشود، روز دوشنبه ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۷ در خانهاش در جزیرهٔ فارو هنگامی که خواب بود در سن ۸۹ سالگی درگذشت.
زندگی در این دنیا وحشتناک است، و وحشتناک تر این است که کسی را به وجود بیاوریم و فکر کنیم که او خوشبخت تر از ما میشود!
جهنم جاییست که دیگر هیچ کس به حل مشکلات نمیاندیشد...
ما رنج را احساس نمیکنیم ، با آن زندگی میکنیم.
پیر شدن به کوهنوردی شباهت دارد ، هر قدر بالا تر میروی توانت کمتر میشود اما افق دیدت وسیع تر میگردد.
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها، گویی برای مردن نوبت گرفتهایم…