چارلز بوکوفسکی / نویسنده
من به انزوایم افتخار نمیکردم ولی به آن وابسته بودم، تاریکی اتاق برای من مثل نور آفتاب بود...
من به انزوایم افتخار نمیکردم ولی به آن وابسته بودم، تاریکی اتاق برای من مثل نور آفتاب بود...
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها، گویی برای مردن نوبت گرفتهایم…