کیان پیرفلک / کد 7849
به نام خدای رنگین کمان
به نام خدای رنگین کمان
پرسیدند آیا او را در حد مرگ دوست داری؟
گفتم بالای قبرم از او صحبت کن و ببین چطور مرا زنده میکند...
چگونه میشود به شاخهی شکسته فهماند که باد عذر خواهی کرده است...
اگر نفرت های شما به برق تبدیل شوند، همه دنیا روشن خواهد شد.
میدانی دلتنگی چیست؟
دلتنگی آن است که جسمات نتواند به آن جایی برود که جانت به آن جا میرود...
پرسید خود را چگونه ساختی؟
گفتم : زخم بر زخم...
نه دوری که منتظرت باشم و نه نزدیک که به آغوشت کشم
نه از آن منی که قلبم تسکین گیرد و نه از تو بی نصیبم که فراموشت کنم
تو در میان همه چیزی...
من اغلب فکر میکنم که شب زنده تر و رنگی تر از روز است.
سلام بر مادرم ، اولین وطن و آخرین تبعیدگاه...
جنگ پایان خواهد یافت و رهبران با هم گرم خواهند گرفت
و باقی میماند آن مادر پیری که چشم به راه فرزند شهیدش است
و آن دختر جوانی که منتظر معشوق خویش...
کسی که میخواهد مثل خورشید بدرخشد
اول باید مثل خورشید بسوزد.
با من طوری رفتار کردند که انگار قلب ندارم...
شاید برای تو چیز مهمی نبود، اما قلب من بود...
چنان دوستت دارم که کاش کسی این گونه مرا دوست میداشت.
اگر خواستی سرزمینت را آزاد کنی ده گلوله در تفنگت بگذار ، نه گلوله برای خائنین و آدم فروشان و تنها یک گلوله برای دشمنت کافیست !
من گور کسانی را دیدم که برای حقشان نجنگیدند ، تا مبادا کشته شوند!
تاریخ به ما میآموزد که بشر هرگز از تاریخ چیزی نیاموخته است.
میگویند برایت خواب های خوشی آرزومندیم ، خواب زیبا به چه کارمان میآید ، وقتی گرفتار بیداری دردناکی هستیم...
میخواستم به تو بگویم که به جز تو از همه نا امید گشتهام و میترسم ، اما پیش از آن که به تو بگویم ، تو نیز نا امیدم کردی...
ای کاش جوان میدانست و پیر میتوانست.
میتوانم بگویم به خدا اعتقادی ندارم،
اما میترسم که صدایم را بشنود...!
هنر تسلی دادن به کسانی است که در زندگی شکسته اند.
انگشت در حلقم کردم و تمام خرافاتی را که به نام اعتقادات به خوردم داده بودن را بالا آوردم ، چیزی در من زنده شد به نام " انسانیت ".
از دست نده کسی را که وقتی اسمت را میبرد ، گویی مکان امنی را توصیف میکند...
کسانی که مدعی اند همه چیز را میدانند و همه چیز را میتوانند درست کنند
سرانجام به این نتیجه میرسند که همه را باید کشت...
اولا دوستت دارم
ثانیا هر آن چه بینمان رخ داد
اولا را از یاد نبر...
احساس میکنم مدتی است که با چیزی بیش از توانم درگیر بودهام...
گندم را دزدیدند صدای اعتراض ها بلند شد
نان بین مردم پخش کردند اعتراض ها خاموش شد
این جماعت فقط به دنبال سیر کردن شکم خود هستند نه گرفتن حقشان!
مغز من تنها یک گیرنده است
در جهان، هسته ای وجود دارد
که ما از آن دانش، قدرت و الهام میگیریم.
ما حتی دیگر به دنبال خوشبختی هم نیستیم
فقط میخواهیم قدری کمتر رنج بکشیم.
جانوران بت نمیپرستند، قلدر نمیتراشند
و به کثافت کاری های خودشان نمیبالند
برای همین تاریخ ندارند!
تنهایی را ترجیح بده به تن هایی که روحشان با تو نیست
تنهایی تقدیر من نیست ، ترجیح من است.
همین مجازات تو را بس که من دیگر تو را آن طور که میدیدم، نمیبینم...
مکان ها هیچ ارزشی ندارند، وقتی که از وجود کسانی که دوستشان داریم خالی اند...
من از دزدیده شدن ایده هایم نگران نیستم،
از این که آن ها ایده ای ندارند نگرانم.
و ما رویایی بیشتر از یک زندگی که شبیه زندگی باشد نداشتیم.
چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان
نه به دستی ظرفی را چرک می کنند
نه به حرفی دلی را آلوده
تنها به شمعی قانعند و اندکی سکوت...
سلام بر سرزمینی که برای صلح آفریده شد ، و هیچ روزی صلح را به خود ندید ...
برای تشخیص زنده یا مرده بودن یک انسان به شرف او نگاه کنید نه به نبض او ...
عشق آن است که هزار دلیل برای رفتن بیابی اما بمانی...
در روزگاری که دروغ یک واقعیت عمومی است، به زبان آوردن حقیقت یک اقدام انقلابی است...
ملت را از تاریخشان دور نگه دارید، در آن صورت به راحتی کنترل می شوند.
همین مجازات تو را بس، که من دیگر تو را آن طور که میدیدم، نمیبینم...
از مرگ خودت نترس، هرگز آن را نخواهی دید
از مرگ شرفت بترس، هر روز آن را خواهی دید.
سلام بر آنان که در ما چیزی را دوست داشتند
که خودمان آن را ندیدیم و دوست نداشتیم...
به زن سخت نگیرید، مگر به هنگام در آغوش کشیدنش...
در جهان پاسخ دو چیز را باید با خون داد ، اشتباه و خیانت.
چیزی را که یک فرد آن را خدا مینامد
فرد دیگری آن را قوانین فیزیک میداند.
از بین همه مقاومت های اصطکاکی (نیرویی که مانع حرکت می شود)،
آن چیزی که بیشتر باعث عقب ماندگی حرکت انسان می شود
جهل است.
ما برای رنج کشیدن آفریده شده ایم ، ولی به دنبال لذت بردن میگردیم
باید پذیرفت که تنها راه ادامه دادن ، لذت بردن از رنج هایی است که میکشیم!
دوستت داشتم با وجود این که تو را به آغوش نکشیدم و تو را همیشه نمیبینم
دوستت داشتم، چون برایت نوشتم، برایت خواندم، به خاطرت خندیدم و به خاطر تو تغ...
گفت
خانه ها در غیاب ساکنانشان
خواهند مرد
و سپس به قلبش اشاره کرد...
من از برهنگان تن فروش بیزار نیستم
از پوشیدگان شرف فروش بیزارم !
اگر صدایی را از درون خود میشنوید که میگوید “نمیتوانی نقاشی کنی”
به هر طریقی نقاشی کن، آن صدا خاموش خواهد شد.
ناراضی ترین مشتریان شما بزرگترین منبع یادگیری شما هستند.
اندوه کسی را نکشت ، اما ما را از همه چیز تهی ساخت...
اگر قرار است همه چیزم را فدا کنم باید در زیبا ترین راه باشد : آزادی!
بهتر است کسی را بخواهی و نداشته باشی، تا اینکه او را داشته باشی و نخواهی…
از هر گلوله
یک پرنده کشته می شود
هزار پرنده
پرواز می کنند...
هر بار که نگاهت میکنم
جمله ای آشنا، به ذهنم خطور میکند
در این سرزمین ، چیزی هست که ارزش زندگی کردن دارد...
هر چقدر بگوییم :
مردها فلان، زنها فلان
تنهایی خوب است
دنیا زشت است
آخرش روزی قلبت برای کسی تندتر میزند!
حقیقت همان دروغیست ، که بارها و بارها تکرار شده است.
دلتنگی آن است که جسمت نتواند به آن جایی برود که جانت به آن جا میرود...
شاید آتشی عظیم در قلب های ما باشد
ولی هیچ کس هرگز نمیآید تا خود را در کنار آن گرم کند ، و رهگذران تنها باریکه ای از دود را میبینند...
من هیچکس را رها نمیکنم
اما دست کسی که دلش
با رفتن است را نمیگیرم...
تصمیم گرفتم تا ظهر توی رخت خواب بمانم
شاید تا آن موقع نصف آدم های دنیا بمیرند و مجبور باشم فقط نصف دیگرشان را تحمل کنم.
ما در دلتنگی دستی نداشتیم و در فاصلهای که داشتیم، هزار دست داشتیم
سلام بر تو که حقیقتا دلتنگ توام و سلام بر من برای آن که دلتنگم...
حال که علم ، هنر و فرهنگ از این سرزمین رخت بربسته ، معلوم میشود که فقط دزدی ، جاسوسی و پستی به این زندگی معنی و ارزش میدهد.
هزاران نفر بَرده از یک انسان آزاد می ترسند.
بیا به نبودن خیانت کنیم و یکدیگر را ببینیم...
تنها باش، این رمز اختراعات جدید است.
اگر تنها باشید، آن وقت است که ایده ها متولد می شوند.
بعضی از حرف ها خلق شدهاند که فقط یک بار و فقط به یک نفر زده شوند، بعد از آن هیچ معنایی ندارند...
حدس یک زن بسیار دقیق تر از یقین یک مرد است...
قانون مثل تار عنکبوت میماند ، فقط میتواند مگس های کوچک را شکار کند.
نقاشی ها زندگی خاص خود را دارند که از روح نقاش سرچشمه می گیرد.
عید من آن روزی است که زحمت یک سال دهقان شام یک شب پادشاه نباشد.
من قلب و روحم را در کارم گذاشتم، و در این راه ذهنم را از دست دادم.
فردایم را ببر و دیروز را بده و باهم تنهایمان بگذار
هیچ چیز بعد از تو نه میرود و نه میآید...
عشق خود را به طبیعت حفظ کنید
زیرا این راه واقعی برای درک هر چه بیشتر هنر هست.
تجربه به من یاد داد که همه ملت ها را دوست داشته باشم و از همه دولت ها متنفر باشم.
بزرگ ترین دشمن قدرت ، تحقیر است
و مطمئن ترین راه برای تضعیف آن خنده است.
فکر نمیکنم هیچ هیجانی مانند آن چه که یک مخترع احساس میکند در قلب انسان تجربه شود
زیرا او میبیند که اختراعش در شرف به ثمر رسیدن است ، چنین احساس...
نه یاد داد ،
نه یاد گرفت ،
چه خوب که رفت.
اختراع مهم ترین محصول مغز خلاق انسان است
هدف نهایی این اختراعات تسلط کامل ذهن انسان بر جهان مادی و برطرف کردن نیازهای انسان است.
هرگز آنچه را که با اخلاق می توان ایجاد کرد با قانون خلق نکنید.
پیوسته در تاریخ ساعتی فرا میرسد که در آن، آن که جرئت کند و بگوید دو دو تا چهار تا میشود، مجازاتش مرگ است.
چه اشکالی دارد اگر بحث را ببازم و خندهاش را به دست آورم؟
و در پایان هر چیز خواهیم فهمید که ما دوست داشتیم تا دوست داشته شویم و بشکنیم...
لبخند، بیش از چند لحظه دوام ندارد، اما خاطره ی آن جاودانی است.
من اگر پیامبر بودم ، رسالتم شادمانی بود ، بشارتم آزادی و معجزه ام خنداندن کودکان
نه از جهنمی میترساندم و نه به بهشتی وعده میدادم ، تنها میآموخت...
چرا مثل ما دلتنگ نمیشوند، مگر شهرشان شب ندارد...
وقتی انسان آموخت چگونه با رنج هایش تنها بماند ، آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد...
ای آزادی پرندگان هیچگاه در قفس لانه نمیسازند، میدانی چرا؟
زیرا که نمیخواهند اسارت را برای جوجه های خویش به میراث بگذارند...
کسی که برای شما دروغ می گوید
در برابر شما هم دروغ خواهد گفت.
اکثر افراد چنان در اندیشه جهان خارج از خود فرو رفته اند
که کاملا از آنچه در درونشان می گذرد، غافل هستند.
یک دروغ را فریاد بزنید!
مردم آن را باور خواهند کرد...
جامعه با عشق متحد میشود ، با عدالت زندگی میکند و با کار درست زنده میماند.
دلتنگی ، همان درد گشتن ، دنبال شادی گذشته است...
ما سال ها اندوه را بر دوش کشیدیم و صبح طلوع نکرد...
هیچ چیزی شبیه چیز دیگری نیست و هیچ کسی جای خالی کسی دیگر را جبران نمیکند، چیز هایی را که داریم اگر گم شوند جایگزینی ندارند...
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها، گویی برای مردن نوبت گرفتهایم…