جمله درباره آتش

چرا شعله های قلب انقدر ممتد است؟
این آتش چرا خاکستر نمی‌شود؟
به من بگو انسان چرا دوست می‌دارد؟

اگر یک آتش مشتعل خاموش شد چه چاره؟
تو یک پاره از آن آتش هستی ، خفه نباش
نگذار باده های نا مساعد تو را خاکستر کنند ، زبان سرخ‌ت را باز کن...

تلالوی هیچ آتش و ذغالی ، همچون عشق نهانی نیست.

چه چیزی بهتر از این که شب در حالی که باد به شیشه ها می‌کوبد و چراغ هم روشن است
آدم کنار آتش بنشیند و کتابی بخواند...

شاید آتشی عظیم در قلب های ما باشد
ولی هیچ کس هرگز نمی‌آید تا خود را در کنار آن گرم کند ، و رهگذران تنها باریکه ای از دود را می‌بینند...

گسترش تمدن را می توان به آتش تشبیه کرد.
ابتدا یک جرقه ضعیف...
بعد یک شعله کوچک...
و سپس یک آتش عظیم، که دائما بزرگتر می شود.