جمله درباره شادی

شادمانی شاید فقط همین باشد که دلت نخواهد جای دیگری باشد...

دنیا دمدمی است، دو روز دیگر ماها خاک می‌شویم، چرا سر حرف‌های پوچ وقتمان را تلف کنیم، چیری که می‌ماند همان خوشی‌ست، وقت را باید غنیمت شمرد، باقی‌اش ...

آه، رنج کشیدن با دوست، شادی‌ست...

در جهان هیچ شادی عمیق تر و واقعی تر از این نیست که انسانی بزرگ و فهیم را با خود صمیمی ببینی.

جایی در قلب ما است که هرگز پر نخواهد شد، یک فضای خالی که حتی در بهترین لحظات‌مان متوجه آن خواهیم شد...

کسی را که با او خندیدی فراموش خواهی کرد، ولی کسی را که با او گریستی از یاد نخواهی برد...

هیچ دردی به معنی پایان احساس نیست، هر کدام از شادی های ما معامله ای با اهریمن‌اند!

شادی کوچکی می‌خواهم، آنقدر کوچک که کسی نخواهد آن را از من بگیرد!

آدم های مبتلا به رنجی عمیق وقتی که شاد هستند، بزرگی رنجشان معلوم می‌شود طوری به شادی می‌چسبند که انگار از سر حسد می‌خواهند بغلش کنند و خفه‌اش کنند...

هرکس می‌تواند با رنج های دیگری همدردی کند، اما خشنود شدن از موفقیت های دیگری سرشت بسیار پاکی می‌خواهد...

عشق یعنی شادی، خودتان را متقاعد نکنید که رنج کشیدن بخشی از آن است.

رسیدن فردا برای هیچ کسی حتمی نیست، پس آن قدر برقصید تا پاهایتان درد بگیرد.

تلخ ترین اندوه های ما، یادآوری شادی های گذشته ماست...

فقط دنبال شادی ها بگردید، غم ها خودشان شما را پیدا می‌کنند...

من از هرچه تنها بخواهد به‌ من چیزی بیاموزد بی‌ آنکه بر شادمندی‌ام بیفزاید یا مرا نشاط تازه‌ای بخشد، نفرت دارم.

در این زندگی که بی گمان تنها یکبار از آن برخورداریم، بی عقلی است اگر به دلیل ملاحظه‌ای سهم خود از خوشی را از دست بدهیم.