جمله اریش ماریا درباره آرزو :

امروز اگر روزهای جوانی را به ما برگردانند نمی‌دانیم چه کنیم ، احساس مرموز و لطیفی که از آن روزها به جا مانده دیگر بیدار نخواهد شد
چقدر آرزو داریم که باز در امواج خروشان آن احساسات غرق شویم ، چقدر آرزو داریم که آنها را به خاطر بیاوریم و پرستش کنیم اما چه فایده این درست مثل آن است که آدم به عکس رفیق مرده اش چشم بدوزد. این صورت و چشم و گوش اوست اما خود او کجاست؟ نیست ، مرده…