جمله درباره خستگی

خانه را مرتب کرده‌ام، حالا تنها چیزی که اینجا به هم ریخته‌ است، منم!

تو اکنون خاص‌ترین و بزرگ‌ترین شوق من برای جنگیدن علیه این زندگی نامساعد، این زندگی ناراضی کننده و نامراد هستی.

این که هر روز صبح از تخت خواب بیرون بیای تا هر بار و هر بار با همون چیزای همیشگی روبرو بشی، واقعا شجاعت بزرگی می‌طلبه!

از زور تنهایی دارم مثل سگ کار می‌کنم و فراموش می‌کنم که شما رفته‌اید و برنمی‌گردید!

وقتی تنهایی و یا خسته هستی، بهترین کار ادامه دادن زندگی با یک کتاب است.

خوب بود می‌توانستم کاسه‌ی سر خودم را باز بکنم و همه این توده‌ی نرم خاکستری پیچ پیچ کله خودم را در‌‌آورم و بیندازم دور، بیندازم جلوی سگ!

چقدر زندگی، چقدر آدم در ذهن ذخیره شده است، آنقدر زیاد که نمی‌دانم چه کار‌شان کنم و نمی‌دانم به چه دردی می‌خورند!

دیگر در قلبم جایی برای زخم جدیدی نیست!
نمی‌خواهم با چشمان خودم سقوط هر آن چه بر دفتر و دیوار و هوا نوشتم را ببینم،
نمی‌خواهم بیش از این فرو ریختن...

فرسوده مانده در صف دلگیر روز‌ها، گویی برای مردن نوبت گرفته‌ایم...

تسلیم و رضایت در برابر حوادث علاج نا‌پذیر، مهم‌ ترین توشه سفر زندگی است.

دلش می‌خواست بخوابد و خوابید، آرام خوابید...

احساسات جامعه امروزی در سه چیز خلاصه می‌شود : خودپسندی، لذات شهوی و خستگی از زیستن!

وقتی تنهایی و یا خسته هستی، بهترین کار ادامه دادن زندگی با یک کتاب است.

اگر کسی بخواهد بترکد، تنها راهش همین است، جیک نزدن، فقط لبخند، منفجر شدن از زور نفرین های فروخورده شده، ترکیدن از خاموشی...

نمی‌دانستم چه می‌خواهم، از زندگی می‌ترسیدم، می‌کوشیدم از آن کناره بگیرم و در همان حال هنوز امیدی به آن داشتم...

حالم سر جا نیست، سراپا انتظارم و کوچک ترین چیزی رنجیده‌ام می‌کند...